Ahmet Özhan – Yüzün ayînei âlemdir

Yüzün ayinei alemdir andan Hakk hüveydadır

Güfte: Osman Hulûsi Efendi
Seslendiren: Ahmet Özhan

1914-1990 yılları arasında Darende’de yaşamış olan Es-Seyyid Osman Hulûsi Efendi yapmış olduğu hizmetlerle 20.yüzyıla damgasını vurmuş önemli şahsiyetlerdendir. Aynı zamanda mutasavvıf bir şâir olan Es-Seyyid Osman Hulûsi Efendi’nin en önemli eseri şiirlerini bir araya getirdiği Divan-ı Hulûsi-i Darendevi‘dir.

Küçük yaştan itibaren ilahî ilham ile kaleme aldığı şiirlerini 1986 yılında bu eserde toplayan Osman Hulusi Efendi, eserin gelirlerini Darende’ye 200 yataklı bir Devlet Hastanesi yapılması yönünde vasiyet etmiştir. 1990 yılında vefâtından sonra kendi kurmuş olduğu Vakfı tarafından hizmetleri devam ettirilirken; 2006 yılında Darende Hulusi Efendi Devlet Hastanesi hizmete başlamıştır.

O’nun yazmış olduğu şiirler günümüzde akademisyenlerin araştırmalarına konu olmakta ve farklı sanatçılar tarafından ilahi ve şiir albümlerinde seslendirilmektedir. Tasavvuf Musikîsi sanatçısı Ahmet Özhan’ın Divan-ı Hulûsi’den eserler seslendirdiği ‘Hulûs-i Aşk-1‘ albümü 2014 yılında hazırlanmış ve büyük ilgi görmüştür. Hulûs-i Aşk albümünde Divân-ı Hulûsi’den 13 şiir seslendirilirken Şeyh Hamid-i Veli Somuncu Baba’ya ait olan 2 adet şiir ile birlikte toplamda 15 adet ilahi bulunmaktadır.

İlahinin sözleri şu şekildedir:

Yüzün âyîne-i âlemdir andan Hakk hüveydâdır
Kamusu mahv-ı Zât’ın cüz’ ü küll hep sende peydâdır

Senin hüsnüne hayrân olmadık kim var şu âlemde
Cemâlin görmeğe hep kâfir u mü’min müheyyâdır

Seni her kim ki inkâr eyleyip tasdîke gelmezse
Tulû’-ı şemsi görmez anasından doğma a’mâdır

Nazar kıldıkça cânlar bahş eder çeşmin Mesîhâ tek
Ne bînâdır ki “mâ-zâğa’l-basar” şânında gûyâdır

Şu kim dâmânını tutdu sana cân ile râm oldu
Makâmı “Kâbe kavseyn” lâne-i rûhu “ev ednâ”dır

Özün her kim ki fânî eyleyip sende bekâ buldu
Vücûdu şübhesiz hem esmâ hem müsemmâdır

Yüzün âyâtını anlar ârif olan ne mushafdır
Anı zâhid ne bilsin nice sûret nice ma’nâdır

Kimin kim rıfk ile aldın elin buldu saâdet ol
Anın kadrin yüceltdin menzili a’lâdan a’lâdır

Eğer buldunsa ey dil yârı hâsıl oldu maksûdun
Ne istersin daha matlûb-ı gayrın sana lâ lâdır

Vücûdun gark-ı bahr-ı vasl-ı yâr et hicrîden kurtar
Ki mahv-ı mahz-ı Zât-ı Mutlak ise işbu deryâdır

Koyup gayrı kuyûdun dilde Mevlâ’yı şuhûd etmez
Tecellî Tûr’una her kim ki çıkmaz sanma Mûsâ’dır

Selâm ey kıble-i cânım sana rûhum mutî’indir
Vücûdum tal’at-ı rûyunla gayrıdan müberrâdır

Hulûsî cezbe-i aşk ile yazdın sen bu güftârı
Şu dem kim bilmez idin nice elfâz nice imlâdır”