Gel Efendim gel kalma orada Üftadelerin ağlar burada
Güfte: Osman Hulûsi Efendi
Seslendiren: Nisan Kumru
1914-1990 yılları arasında Darende’de yaşamış olan Es-Seyyid Osman Hulûsi Efendi yapmış olduğu hizmetlerle 20.yüzyıla damgasını vurmuş önemli şahsiyetlerdendir. Aynı zamanda mutasavvıf bir şâir olan Es-Seyyid Osman Hulûsi Efendi’nin en önemli eseri şiirlerini bir araya getirdiği Divan-ı Hulûsi-i Darendevi‘dir.
Küçük yaştan itibaren ilahî ilham ile kaleme aldığı şiirlerini 1986 yılında bu eserde toplayan Osman Hulusi Efendi, eserin gelirlerini Darende’ye 200 yataklı bir Devlet Hastanesi yapılması yönünde vasiyet etmiştir. 1990 yılında vefâtından sonra kendi kurmuş olduğu Vakfı tarafından hizmetleri devam ettirilirken; 2006 yılında Darende Hulusi Efendi Devlet Hastanesi hizmete başlamıştır.
O’nun yazmış olduğu şiirler günümüzde akademisyenlerin araştırmalarına konu olmakta ve farklı sanatçılar tarafından ilahi ve şiir albümlerinde seslendirilmektedir. Tasavvuf Musikîsi ve şiir seslendirmenlerinden; Dursun Ali Erzincanlı, Enver Seyitoğlu, Nisan Kumru ve Ahmet Soyöz‘ün Divân-ı Hulûsi-i Dârendevî’den şiirler seslendirdiği “Nasihat-1″ Albümü 2004 yılında hazırlanmış ve büyük beğeni görmüştür. Sanatçılar çeşitli dönemlerde Darende başta olmak birçok şehirde düzenlenen Somuncu Baba ve Hulusi Efendi Kültür Etkinliklerine katılarak Divan-ı Hulusi-i Darendevî’den şiirler seslendirmiştir. Albümde Divân-ı Hulûsi’den seçilmiş 8 adet şiir bulunmaktadır.
Şiirin sözleri şu şekildedir:
Derdinle gönül başladı zâra
Açıldı dilde nice bin yara
Yüz tutup geldi sen kâmkâra
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar buradaVaslın umarken düşdü hicrâna
Geldik kapına biz yana yana
Te’sîr-i firkat işledi câna
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar buradaEy dost bu ilden gel hicret etme
Üftâdelerin terk edip gitme
Derdli ihvânı bunda unutma
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar buradaGeldi mektûbun bunda okunur
Derdli sîneye hançer sokulur
Bu hasret odu câna dokunur
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar buradaİşimiz cümle cürm ü hatâdır
Senden isteğim afv ü atâdır
İsm-i şerîfin Hakkî Baba’dır
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar buradaBunda ihvânın kimsesiz kaldı
Derd-i firâkın hicrâna saldı
Şâdân dilleri hep elem aldı
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar buradaCümle ihvâna vedâ mı etdin
Vasl-ı likândan cüdâ mı etdin
Derdimizi bî-devâ mı etdin
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar buradaGönül bâğını vîrân eyleme
Cân u dilimi biryân eyleme
Derdli ihvânı giryân eyleme
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar buradaMazlûm ihvânın garîb mi oldu
Derd-i hicrân ile yüzleri soldu
Mecnûn’a Leylâ kokusu geldi
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar buradaDüşdü firâka Hulûsî ağlar
Bu hasret odu ciğerin dâğlar
Bütün ihvânın hep kara bağlar
Gel efendim gel kalma orada
Üftâdelerin ağlar burada”